" ဗုဒၶရွင္ေတာ္ၿမတ္ ျမင့္ေတြ့လုိေသာ သာသနာ...
                                  

• - သာသနာဟူသည္ ဘုံဗိမာန္ႀကီးတုိ႕ ထီးထီးမားမားေပၚေပါက္
  လာၿခင္းမ်ဳိး မဟုတ္ေခ်။

ရဟန္း ရွင္လူ မွီခုိသူတုိ႕ ႀကက္ပ်ံမက်စည္ကားေပါမ်ားလာၿခင္း
မ်ဳိးလည္း မဟုတ္ေခ်။

ထုိဘုံဗိမာန္ လူ ရွင္ ပရိသတ္အၿခံအရံတုိ႕သည္ သာသနာၿပဳရန္၏ ၿပင္ဆင္မွဳမွ်သာၿဖစ္ဘိ၏။ စစ္တုိက္ရန္ၿပင္ဆင္ေနသူ တပ္မမွဴး၏
ရိကၡာ၊ လက္နက္၊ လူသူတြက္၍ ၿဖည့္စြက္စုေဆာင္းသည့္ အေၿခခံ
ပဏာမသဖြယ္မွ်သာ ရွိေခ်ေသး၏။

ထုိ ဘုံဗိမာန္ လူ ရွင္ ပရိသတ္ စည္ကားမွဳတုိ႕သည္ ေပါက္သစ္စ
ကြ်န္း၊ ပ်ဥ္းကတုိး၊အင္ႀကင္း မ်ဳိးတုိ႕ကဲ့သုိ႕ အႏွစ္မပါအကာသက္သက္
မွ်သာ ရွိေခ်ေသး၏။

သုိ႕ေႀကာင့္ သာသနာေတာ္သန္႕ၿပန္႕စင္ႀကယ္ေစရန္ကုိေသာ္
လည္းေကာင္း၊ တည္တံ့ ခုိင္ၿမဲရန္ကုိေသာ္လည္းေကာင္း၊ ၿပန္႕ပြားရန္
ကုိေသာ္လည္းေကာင္း မည္သည့္ အမ်ဳိးအစားကုိမွ် တာ၀န္ယူႏုိင္
လိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။

စင္စစ္ အတြင္းသိကၡာမဲ့ေသာ စည္ကားမွဳ မွန္သမွ်
ရွဳပ္ေထြးမွဳ ဗြက္ႏြံတြင္းသုိ႕သာေနာက္ဆုံးဥေခါင္းဆုိက္ရသည္သာ
ၿဖစ္ေခ်ေတာ့၏။ ပညာကင္းေသာ သဒၶါအဖ်င္းသုိ႕သာသက္ေစ၏။

စင္စစ္ ဘုရားရွင္ညႊန္ႀကားေတာ္မူေသာ သီလ သိကၡာ၊ သမာဓိသိကၡာ၊
ပညာ သိကၡာဟူသည့္ အတြင္းသာသနာေတာ္တည္ၿခင္းသည္သာ -

- သီလသိကၡာ - မေကာင္းမွဳမွန္သမွ် ဘာတစ္ခုမွ် မၿပဳက်င့္
ၿခင္းၿဖင့္ သာသနာ့သန္ရွင္းေရးကုိ တာ၀န္ခံႏုိင္ေခ်၏။

- သမာဓိသိကၡာ - ေကာင္းမွဳမွန္သမွ် ဥႆုံၿပည့္၀ေစၿခင္းၿဖင့္
သာသနာေတာ္တည္တံ့ေရးကုိ တာ၀န္ခံႏုိင္ေခ်၏။

- ပညာသိကၡာ - မိမိစိတ္ဓာတ္ ၿဖဴစင္ၿမင့္ၿမတ္ၿခင္းၿဖင့္
သာသနာေတာ္ ၿပန္႕ပြားေရးကုိ တာ၀န္ခံႏုိင္ေခ်၏။

ဤသုိ႕သာ မုခ်သာသနာ မည္ထိုက္စြာ၏။ ထုိမုခ်သာသနာကုိ
ပုိင္ႏုိင္စြာ ဆုပ္ကုိင္ထားႏုိင္သူ၏ စည္းရုံးလွဳံ႕ေဆာ္ ေဟာေဖာ္ၿပသ
ဆုိဆုံးမစကားရပ္တုိ႔ သည္ကား မိမိကုိယ္ကုိ ဦးစြာခ်စ္ၿပီးမွသာ
သူတစ္ပါးတုိ႕သုိ႕ မွ်တစြာခ်စ္လ်က္သြန္သင္ရာစကားၿဖစ္ၿခင္းေႀကာင့္
သန္႕ရွင္းၿခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ တည္တံ့ၿခင္းကုိလည္းေကာင္း၊
ၿပန္႕ပြားၿခင္း ကိုလည္းေကာင္း တာ၀န္ယူႏုိင္ေပ၏။

သာသနာၿပဳတုိ႕၏ စိတ္ေနသေဘာထားကုိလည္း
အေကာင္းႀကား၊ အဆုိးႀကားတုိ႕ထဲမွပင္ခံ့ညားထည္၀ါစြာ ေဖာ္ထုတ္
ၿပသႏုိင္ေခ်၏။ ထုိသားေတာ္မ်ဳိးကုိသာ ငါဘုရား၏ ေရႊရင္ေတာ္ႏွစ္
ရင္ေသြးစစ္ဟူ၍ ခ်ီးက်ဴးေတာ္မူေခ်၏။

ထုိသာသနာမ်ဳိးကုိသာ ငါလွ်င္စုိက္ထား မ်ဳိးေစ့ပြား ဟူ၍
ခ်ီးက်ဴးေတာ္မူမည္ၿဖစ္ေခ်၏။

- ( ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာေဗာဓိၿမဳိင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး )

Young Buddhist's Association မွ=တဆင္႔ ကူးယူေဖာ္ျပ ေပးပါသည္။။။